بررسی وضعیت عاطفی کودکان مبتلا به تالاسمی ماژور مراجعه کننده به ‏بیمارستانهای منتخب شهر رشت ‏

وضعیت عاطفی هر فرد بیانگر سلامت روانی او می باشد. میزان شادمانی و غمگینی فرد نشان می دهد که فرد تا چه حد از وضعیت ‏عاطفی مطلوبی برخوردار است.‏ از جمله مواردی که می تواند شادی فرد را متاثر نماید بیماری های جسمی و روحی است ، بخصوص اگر بیماری موجود مزمن بوده و ‏ناتوانی های متعدد و دائمی را برای فرد ایجاد نموده باشد . در میان انواع بیماری های مزمن تالاسمی ماژور یکی از شایع ترین بیماری ها ‏در کودکان و نوجوانان است.‏ هدف: هدف این مطالعه تعیین وضعیت شادمانی بیماران تالاسمی ماژور می باشد.‏ روش کار: پژوهش حاضر مطالعه ای توصیفی است که برروی 120 کودک و نوجوان مبتلا به تالاسمی ماژور که به مراکز آموزشی – درمانی ‏هفده شهریور و رازی شهر رشت مراجعه نموده بودند ،صورت گرفته است. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و ‏پرسشنامه شادکامی آکسفورد می باشد . این پرسشنامه مشتمل بر 29سوال سه گزینه ای( بلی ،شاید و خیر) در رابطه باوضعیت عاطفی ‏کودکان و نوجوانان است و پایایی آن92 درصد می باشد. این پرسشنامه در اختیار کودکان و نوجوانانی که جهت تزریق خون یا دسفرال به ‏مراکز درمانی فوق مراجعه کرده بودند ،گذاشته شد و پس از تکمیل جمع آوری و با استفاده از نرم افزار آماری ‏spss‏ مورد تجزیه و تحلیل ‏قرار گرفت.‏ یافته ها:یافته ها نشان می دهد که میانگین نمرات شادمانی در کودکان و نوجوانان مورد بررسی 93/2±57/15 بود که نشان دهنده آن ‏است که اکثریت کودکان و نوجوانان مبتلا به تالاسمی ماژور شادمان نبودند . همچنین یافته ها نشان می دهند که بین جنس و میزان ‏شادمانی ارتباط آماری معنی داری وجود دارد (043/0 > ‏p‏) و اکثریت پسران مبتلا به تالاسمی ماژور (3/80%)نسبت به دختران مبتلا به ‏تالاسمی ماژور(8/72%)غمگین هستند و نمره شادمانی پایین تری دارند. در این پژوهش بین میزان شادمانی وسایر مشخصات ‏دموگرافیک ارتباط آماری معنی داری مشاهده نشد.‏ نتیجه گیری:با توجه به اینکه اکثریت کودکان و نوجوانان مبتلا به تالاسمی غمگین بوده اند توجه به برنامه های متنوع و متناسب با سطح ‏سلامت جسمی و روانی این بیماران برای ارتقاء سلامت روان آنان لازم می باشد. ‏